HAFTA SONLARI MEMURUN YILLIK İZİNLERİNE DAHİL EDİLEMEZ

Kamu görevlilerinin yıllık izin haklarına ilişkin yasal düzenlemelerde herhangi bir hüküm bulunmamasına rağmen, 657 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 1965 yılından beri memurların yıllık izin süreleri içinde kalan hafta sonları da izin sürelerine dahil edilmektedir.

Bu nedenle, hafta sonlarının yıllık izinlere dahil edilmemesi için sendikamız tarafından idari ve hukuki süreç başlatılmıştır.

Anayasa’nın 50. maddesinde dinlenmenin çalışanların hakkı olduğu, ücretli hafta ve bayram tatili ile ücretli yıllık izin hakları ve şartlarının kanunla düzenleneceği belirtilmektedir. Bu hükme uygun olarak 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda Devlet memurlarının hakları sayılırken 23. madde ile izin hakkına da yer verilmiştir. 657 sayılı Kanun’un 99.maddesinde memurların haftalık çalışma süresi cumartesi ve pazar günleri tatil olmak üzere genel olarak 40 saat olarak belirlenmiştir. Kanun’un 102.maddesinde kıdeme göre yıllık izin sürelerinin belirtildiği; 103.maddede ise birbirini izleyen iki yılın izninin birlikte verilebileceği belirlenmiştir.

Temel hak ve özgürlüklerle ilgili uluslararası resmî belge niteliğindeki İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nde “Her şahsın dinlenmeye, eğlenmeye, bilhassa çalışma müddetinin makul surette sınırlandırılmasına ve muayyen devrelerde ücretli tatillere hakkı vardır.” denilmekle insanlar arasında bir ayrıma gidilmeksizin dinlenme hakkının temel bir hak olduğu vurgusu yapılmıştır.

Çalışmak, sosyal bir hak ve ödevse bunun zorunlu olarak gerektirdiği ve getirdiği dinlenmek de sosyal bir haktır. Sosyal haklar, sosyal devleti gerçekleştirmenin araçlarıdır. Sosyal hukuk devletinin gereği de devlet vasıtasıyla Anayasa’da belirlenmiş temel değerlerin güvence altına alınması, bireysel ve toplu menfaatlerin dengelenmesi, geliştirilmesi, sosyal adalet ve eşitliği sağlayarak doğabilecek uyuşmazlıkların önlenmesidir.

Gerek ulusal mevzuat gerekse de uluslararası mevzuat hükümleri incelendiğinde, çalışanlar arasında niteliğine ve statüsüne bakılmaksızın yıllık iznin temel bir hak olduğu ve bu hakkın kullanımında eşitsizliğe neden olacak uygulamalara başvurulamayacağı açıktır. Dünya üzerinde yıllık izin uygulamalarına bakıldığında;

·Almanya
Minimum yasal izin süresi: 20 iş günü (5 günlük çalışma haftası için)
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez
Çoğu işveren 25-30 gün izin verir
.Fransa
Minimum yasal izin süresi: 5 hafta (25 iş günü)
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez
“RTT günleri” adı verilen ek izin günleri mevcuttur
.İngiltere
Minimum yasal izin süresi: 28 gün (resmi tatiller dahil)
Hafta sonları genellikle izin süresine dahil edilmez
·İsveç
Minimum yasal izin süresi: 25 iş günü
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez
30 gün ve üzeri izin vermek yaygın bir uygulamadır
·Japonya
Minimum yasal izin süresi: İlk yıl 10 gün, sonraki yıllarda artar
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez
Çalışanların tüm izinlerini kullanmaları teşvik edilir
·ABD
Federal düzeyde yasal bir minimum izin süresi yok
Uygulamalar işverene göre değişir, ortalama 10-15 gün
Hafta sonları genellikle izin süresine dahil edilmez
·Avustralya
Minimum yasal izin süresi: 4 hafta (20 iş günü)
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez
Vardiyalı çalışanlar için farklı hesaplamalar yapılabilir
·Hollanda
Minimum yasal izin süresi: Çalışılan her ay için 2 gün (yılda 24 iş günü)
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez
Çoğu işveren 25-30 gün izin verir
·Yeni Zelanda
Minimum yasal izin süresi: 4 hafta
Hafta sonları izin süresine dahil edilmez

Eklenme : 23 Ekim 2024